بازسازی و نوسازی ساختمانها در ایران، دیگر تنها یک انتخاب برای بهبود ظاهر یا افزایش ارزش ملک نیست؛ بلکه به ضرورتی اقتصادی و اجتماعی بدل شده است. در شرایطی که هزینه ساختوسازهای جدید به دلیل افزایش قیمت زمین، مصالح و دستمزدها بهشدت بالا رفته، بازسازی بهعنوان یک راهکار کارآمد برای ارتقای کیفیت فضاهای موجود مورد توجه قرار گرفته است.
طبق آمارهای غیررسمی، بخش قابلتوجهی از ساختمانهای شهری ایران عمر بالای ۲۰ سال دارند و بسیاری از آنها فاقد استانداردهای ایمنی و بهرهوری انرژی هستند. همین موضوع باعث شده تا بازسازی و بهسازی نهتنها برای افزایش زیبایی و کارایی، بلکه برای حفظ ایمنی و کاهش هزینههای جاری اهمیت پیدا کند.
یکی از روندهای جدید در بازسازی، تلفیق طراحیهای مدرن با فناوریهای نوین است. استفاده از سیستمهای هوشمند، مصالح سبک و مقاوم، و رویکردهای پایداری محیطی، بازسازی را از یک تغییر سطحی به یک تحول بنیادین تبدیل کرده است. این روند بهویژه در پروژههای مسکونی شهری مشاهده میشود که در آنها تغییر سبک زندگی و نیاز به فضاهای چندمنظوره، بازسازی را به ابزاری برای تحقق سبک زندگی نوین بدل کرده است.
با این حال، چالشهایی همچنان وجود دارد. نبود تسهیلات مالی کافی، روند پیچیده اخذ مجوزها، و ضعف آگاهی عمومی از ارزش واقعی بازسازی، سرعت توسعه این بخش را کاهش داده است. بسیاری از کارفرمایان همچنان بازسازی را به چشم هزینهای غیرضروری میبینند و از سرمایهگذاری در این حوزه خودداری میکنند.
کارشناسان معتقدند آینده بازسازی در ایران وابسته به اصلاح سیاستهای شهری، سادهسازی فرآیندهای قانونی و ایجاد بستههای حمایتی برای مالکان است. همچنین، نقش شرکتهای تخصصی در ارائه خدمات جامع از ایده تا اجرا میتواند این حوزه را حرفهایتر و جذابتر کند.
در مجموع، بازسازی در ایران در حال عبور از مرحلهای سنتی به مرحلهای مدرن است. اگر سیاستگذاران و فعالان صنعت ساختمان همسو با این روند حرکت کنند، بازسازی میتواند به یکی از موتورهای محرک توسعه شهری و ارتقای کیفیت زندگی در کشور تبدیل شود.
✍️ واحد تحقیق و توسعه دارانیکس